De Haagse Rob was jarenlang werkzaam bij het Ministerie van Buitenlandse zaken. Hij deed de financiële controle van ambassades en buitenlandse zaken. Gelukkig met zijn gezin die inmiddels uit een zoon en dochter bestond. Omdat de huizenprijzen in den Haag pittig waren gingen ze toch verhuizen naar een nieuwbouw koopwoning in de Beverwaard. De prijzen waren gunstig en met een goede baan kon Rob wel een hypotheek rondkrijgen. Een aanbouw erbij? Geen probleem. Inmiddels was hij overgestapt naar de verzekeringswereld waar hij bij Victoria Vesta een verantwoordelijke job had. Zijn vrouw Petra bleef bij de kinderen. Iedereen tevreden. Onverwachts kreeg Rob een aanbod om een filiaal van een caravancentrum in Brabant op te zetten. Nou daar zei Rob geen nee tegen. Het huis ging in de verkoop en het gezinnetje stond op het punt naar Brabant te vertrekken voor een nieuwe start..Na enige tijd kwam de medeling dat het hele project afgeblazen werd en Rob zat zonder huis (inmiddels verkocht). Dus een nieuw huis gekocht een straat verder. Bij het caravancentrum kon hij in een andere functie tijdelijk aan de slag blijven. Na nogmaals wat tijdelijke banen in de verzekeringswereld kon Rob van zijn hobby zijn werk maken. Hij kreeg een baan als commercieël directeur in het betaalde voetbal. Zijn inkomsten waren behoorlijk vooruitgegaan. Van 2003 tot 2011 werkte Rob lange dagen bij zijn voetbalclub. Dag en nacht stond hij hiervoor klaar. In 2010 kreeg Rob een zware burnout. De hoge werkdruk had zijn tol geeist. Net toen hij zich na enkele weken beter voelde en weer aan het werk wilde kreeg hij een voorstel voor een ontslag. Dit kwam hard aan. Rob kreeg 1 jaarsalaris mee en kwam in de WW terecht. Zijn hypotheek kon hij blijven betalen van de gouden handdruk. Verder ging hij er 700 euro netto op achteruit per maand. Na 2 jaar raakte Rob en zijn vrouw in de problemen. Een nieuwe baan werd niet gevonden en het geld voor de hypotheekaflossing was op. Het huis moest in de verkoop. Maar... er kwam geen koper en de bank nam het over. Het huis stond onder water. De restschuld was met 144.000 euro enorm. In zijn huurflat kan Rob terugkijken op een hele moeilijke periode waar ze nog steeds in zitten. Eind 2015 komt Rob waarschijnlijk in de schuldsanering en moet gaan leven van leefgeld. Aangezien de banken niet willen meewerken moet hij het Wettelijke Schuldsanering Natuurlijke Personen (WSNP) traject via de rechter in. Op dit moment is er een beslag op zijn uitkering en kan hij niet eens meer voedsel of kleding kopen. Daarom krijgt Rob voedsel van de FoodCompany Ridderkerk en kleding halen ze bij de Kledingbank Ridderkerk.